ميگوها از خانواده سخت پوستان هستند و در دريا زندگي مي كنند و تنها برخي از گونه هاي آن در آب شيرين يافت مي شوند در ايران ميگوهاي خوراكي اب شور در درباي عمان و خليج فارس زندگي مي كنند اين ميگو را دريايي مي نامند اين ميگو به وسيله لنج – كشتي صيد شده و به ساحل حمل مي شود و در ساحل بر حسب اينكه عمل آوري شود و يا بصورت تازه به بازار مصرف انتقال يابد نيز مسير جداگانه اي را مي پيمايد ..
انواع ميگوها
نوع ديگر ميگو ميگوي پرورشي است كه در سواحل خليج فارس و درياي عمان با استفاده از اب دريا كه توسط كانال به سمت مزارع هدايت شده مستقيما در محيط دريا پرورش داده مي شود تفاوت ميگوي پرورشي و دريايي عملا بر تفاوت گونه . نژاد و در صيد و روش عرضه ميگو است
روشهاي تشخيص ميگو هاي سالم و غير سالم :
ميگو بدليل دارا بودن اسيد هاي چرب غير اشباع خيلي سريع خراب مي شود چون تمام اندامهاي گوارش ميگو در ناحيه سر قرار دارد . شروع مرحله فساد از ناحيه سر با قسمت بدن است كه با شروع مرحله فساد ،سر ميگو را جدا كرده و بدون سر به فروش مي رسانند .در مرحله بعد پوست ميگو را جدا كرده و عضله تنها مي ماند البته اين بدان معني نيست كه هر ميگوي بسته يندي شده بدون سر داراي مشكل است چون ممكن است بر اثر بازار مصرف ميگو را سر كني و يا آن را پوست كني و به فروش برسانند .
پس ميگو بايد با سر بوده و سر آن سفت و محكم به بدن چسپيده با شد رنگ ميگو بسته به گونه ، نژاد و محيط زندگي متفاوت است ولي بعد از پخت تقريبا تمامي ميگو ها به رنگ صورتي مايل به قرمز در مي آيند كه شدت اين رنگ نشانه سلامت ميگو است . هر چقدر از پخت كمتر صورتي شود كيفيت پايين تري دارد ، رنگ ميگو بايد يكنواخت بوده و لكه هاي سياه درشت نداشته باشد . خال هاي ريزه پراكنده در سطح بدن طبيعي است .
ميگوي تازه بوي بدي ندارد و فقط بوي خاص ميگو را دارد . كه اصلا تند نيست ، ولي در صورت خراب شدن بوي شديد و تند آمونياك از آن استشمام مي شود .از نظر نوع پرورشي و دريايي آن هيچ فرقي ندارد . يعني ميگوي دريايي كه از لب ساحل بلافاصله بعد از صيد به فروش مي رسد بدون بو است .
در مورد نگهداري ميگو ، بايد گفت اگر ميگو را بصورت تازه از شهر هاي جنوبي خريداري مي نمائيد بايد در همان محل فقط سر را جدا كرده و با پوست فريز كنيد . اگرميگو به صورت بسته بندي شده و منجمد خريداري مي شود بايد به تاريخ توليد و انقضا و كد بهداشتي جعبه دقت شود .سپس آنرا در فريزر خانگي و حدود ۱۸- درجه سانتي گراد نگهداري كرد، بسته بندي بايد بصورتي باشد كه مجبور به دو بار فريز كردن ميگو نشويد براي اين كار مي توان وقتي ميگو خريداري شد بيش از حالت انجماد خارج شود بايد سر ميگو را جدا كرد و آنرا در پلاستيك به اندازه مصرف هر وعده قرار داد و البته فوري آنرا داخل يك جعبه و درون فريزر گذاشت .
ميگوي را كه پوست آن كنده شده به مدت زياد نمي توان در فريزر نگه داشت ، مگر در شرايط خاص و بسته بندي خاص كه حتي در آن صورت هم مدت نگهداري طولاني نيست .
● ارزش غذايي ميگو :
گوشت گوسفند ، گوساله ، مرغ، ماهي و ميگو جزو غذاها با پروتيين بالا محسوب مي شوند كه معمولا نياز پروتييني بدن بايد توسط آنها تامين شود .همچنين ميزان كلسترول در ۱۰۰ گرم ميگو حدود دو سوم ميزان كلسترول در يك تخم مرغ ۵۰ گرمي است يعني در وزن مساوي ميزان كلسترول ميگو يك سوم كلسترول تخم مرغ است با اين تفاوت كه در ميگو ميزان اسيد چرب اشباع كه براي سلامتي مضر است صفر است كه مي تواند به كاهش كلسترول خون كمك كند .
بر اساس تحقيقاتي كه در دانشگاه راكفلر آمريكا صورت گرفته و به تاييد انجمن متخصصان قلب آمريكا رسيده و در مجله نظام پزشكي ايران نيز به ثبت رسيده است كلسترول موجود در ميگو باعث افزايش كلسترول خون نمي شود و اصولا آن چه كه علت اصلي افزايش كلسترول خون است اسيد هاي چرب اشباع به شمار مي روند.
ميگو مقدار قابل توجهي املاح ضروري به خصوص فسفر و آهن دارد كه به ويژه براي كودكان در حال رشد و زنان باردار بسيار مفيد است . نكته قابل توجه ديگر اينكه در غذا هاي دريا به دليل كمتر بودن بافت پيوندي به نسبت ساير غذاهاي گوشتي آنها نرمتر بوده و اين واقعيت به خصوص پس از پخت مشخص مي شود به همين دليل غذاهاي دريايي و از جمله ميگو براي افراد مسن كه بدليل وضعيت دهان و دندان كمتر به جويدن و هضم غذا هستند بسيار مفيد است .
پرت فیش- Blood Parrot Fish